vrijdag 2 december 2016

Uitdaging afgeslagen

Ik stop ermee. Niet met het naaien zelf, maar wel met deze uitdaging. Helaas. 

Na een week waarin allebei de dochters ziek waren, waarin ik zelf ook ziek werd (terwijl ik een paar weken geleden nog aan de beurt was) zit ik met een nazeurende koppijn mijn plannen te overdenken. Het keurige lijstje met te naaien items is in theorie nog goed te halen. Stoffen zijn al gewassen en gestreken. Patronen getekend en aangepast. Maar toch stop ik.

Er zijn wat dingen die rondgaan in mijn hoofd en ineens voel ik dat mijn naai plannen niet meer een ontspannen uitdaging zijn maar me druk geven. Het is vrijdagochtend, mijn 'hobby-ochtend' en in plaats van met plezier achter de naaimachine en lockmachine te kruipen om een slag te slaan pak ik liever mijn dwarsfluit om mijn hoofd leeg te maken. Dan weet ik genoeg.

Ik ga weer lekker op mijn gemakje verder en til alles wat niet vóór de jaarwisseling uit mijn vingers komt gewoon 2017 in. Toch ben ik heel blij dat ik er aan begonnen ben, want daardoor heb ik een hoop meer (voorwerk) gedaan dan ik anders in dit tijdsbestek had aangepakt. Ik weet niet eens of ik anders al aan die balletpakjes begonnen was ;).


Tot slot nog een fotootje van wat kringloopgeluk van vorige week. Altijd leuk om wat ritsen op te scharrelen:)


Voor iedereen die nog aan de uitdaging bezig is: zet 'm op! Ik blijf het volgen!


woensdag 30 november 2016

Susy favorites | sleutelhanger met zakje ;)

Na mijn vorige blogpost kon ik deze favoriet natuurlijk niet ongezien laten. 


Dit is het zakje dat ik al een hele tijd aan mijn eigen sleutelbos heb hangen. Ook gemaakt van een gerecyclede spijkerbroek en opgemaakt met mijn favoriete kleur, groen!


Het gekke is dat ik er maar zelden echt iets in doe! Oordopjes gebruik ik eigenlijk niet, en geld zit in mijn portemonnee, broek- of jaszak. Maar een enkele keer dat ik iets kleins wil bewaren in een ritsvakje dan komt het zeker van pas. 


En hier een kijkje in de binnenkant. En, herken je de stof? Ik gebruikte het ook hiervoor!


En tot slot de achterkant ;), dit stukje spijkerbroek kwam waarschijnlijk uit de knieholte of lies. Dat vind ik nou leuk. En wil je weten waarom ik zo gek ben op deze sleutelhanger als ik er zo weinig in stop? Het gevoel van de stof. Ik ben het type dat het heerlijk vindt om stof tussen mijn vingers te voelen (welke naai liefhebber heeft dat niet?). En dan is zo'n sleutelhanger natuurlijk een sjiekere oplossing dan aan je kleren te gaan staan plukken terwijl je bij school op de kinderen staat te wachten bijvoorbeeld ;).

*Tot slot: ik had vandaag eigenlijk een tutorial uitleg willen toevoegen, een duidelijke zodat je als beginner ook begrijpt in welke volgorde je stapelt bijvoorbeeld. Maar dat gaat (ivm griep in huis) niet meer lukken. Maarrr wat in het vat zit verzuurd niet. 

maandag 28 november 2016

Zakje als sleutelhanger | project met dochter (Uitdaging nr 2)


Vorige week, donderdag om precies te zijn, streepte ik dit naaiklusje van de to do list. Toegegeven, dit is wel het minst originele project so far. Pinterest staat er vol mee en deze vergelijkbare zakjes heb ik al zo vaak zien langs komen dat ik niet zou weten waar het originele idee vandaan kwam. Zelf heb ik ook al tijden zo'n zakje aan mijn sleutelbos hangen (and i love it!).
Daarnaast is dit ook geen klusje waarbij ik een grote lap stof kon wegwerken. Met een recyclebare spijkerbroek en wat restlapjes waren we klaar. Ja 'we', want dit projectje deed ik samen met mijn oudste dochter. We hadden een hele goede reden. Juffendag. En dus belandt dit projectje op nummer 2 van mijn uitdaging.

Vrijdag was het juffendag en dan vind ik het altijd het leukst als de meiden iets geven waar ze zelf werk aan hebben gehad. Zo hebben ze al eens een kaars versierd, magneetjes gemaakt en dit jaar mocht de oudste een naai-kadootje maken en geven.

















Zelf in de keukenkastjes naar een goede maat cirkel zoeken en omtrekken op de lapjes.

















Mooie kleurtjes kiezen van stof, ritsen en de lusjes.

















Passen en meten.

















Natuurlijk nauwkeurig sorteren ;). Het begint al ergens op te lijken.

















Stapelen en rondom vastnaaien.


















Omkeren en door naar de volgende.

















Alle drie de zakjes zijn omgekeerd. 
Dochter kan er maar moeilijk van af blijven (en wil ook graag dat haar handen op de foto komen ;)).








 Aan het einde nog even de strijkbout er overheen gehaald en (na overleg met dochter) rondom doorgestikt om aan de binnenkant de rand netjes weg te werken. Helaas zag ik dat de foto van het eindresultaat niet scherp was. Maar heel eerlijk gezegd vind ik ze zonder vast gestikte rand ook net een tikkeltje leuker :), al ben ik misschien wel bevooroordeeld door mijn eigen geliefde sleutelhanger die ik aan het einde nooit heb doorgestikt.

*Naaisel 2, drie sleutelhanger zakjes van restlapjes *

vrijdag 25 november 2016

Tutorial | Naai zelf een balletpakje (Uitdaging nr 1)

Het is gelukt! Mijn eerste naaisel voor de uitdaging waar ik hier over schreef. Ik naaide twee balletpakjes. Eentje met, en eentje zonder mouwtjes. In deze tutorial laat ik zien hoe ik het heb aangepakt. 

Ik heb me uitgeleefd met pen en papier om er een overzichtje van te maken, maar je kunt ook langs de chaos naar beneden scrollen en meteen naar de foto's gaan natuurlijk ;)





Om te beginnen heb ik een patroon overgenomen van een oud balletpakje. De panden die ik hiermee uit de stof haalde waren een voor- en rugpand met twee mouwpanden in de grootste maat en een voor- en rugpand in de kleinste maat.


























Het patroon voor oudste dochter heb ik met vijf centimeter verlengd. Voor mijn jongste dochter gebruikte ik hetzelfde patroon alleen vouwde ik het patroonpapier in de taille dubbel om de verlenging weer op te heffen. 


























Ik begon met het vast stikken van de mouwen. Hiervoor gebruikte ik mijn lockmachine


























Aan het uiteinde van de mouwen naaide ik een simpel boordje door de stof terug te vouwen zoals op bovenstaande foto (zie ook mijn tekenkunsten bovenaan ;)). Het gemak hiervan is dat je in één handeling je boordje kunt naaien. Gewoon rondom stikken, terugslaan en strijken. Het nadeel van deze manier is dat het boordje niet strak aansluit. Nu ken ik mijn -hooggevoelige- dochter en heb ik bewust gekozen voor een boordje dat niet strak sluit. Als je wel een sluitende mouw wilt dan zou ik de boord apart van de mouw maken, tien procent in omtrek inkorten en dan er aan zetten.



Ik lockte de hele mikmak rondom vast. En wat een heerlijk klusje is dat, zo'n machine die het zelf allemaal netjes afsnijdt! Teruggeslagen bleef er een mooi smal boordje over. De maten hiervan deed ik gewoon een beetje op gevoel.


De volgende stap wat de body van het pakje. Ik lockte de schouders, zijkanten en onderkant van voor- en rugpand aan elkaar.


Om de mouwtjes aan de arm openingen te kunnen vastnaaien vouwde ik de mouw binnenstebuiten om de arm opening heen. Dus de goede kant van het pakje tegen de goede kant van het mouwtje. Met vier spelden om te zorgen dat de stof op de juiste plek (naden) goed verdeeld bleef zitten.


Rondom vast stikken en de mouw zat er al aan vast. Aan de andere kant uiteraard precies hetzelfde verhaal.















Nu moesten alleen de openingen nog vastgestikt worden. Dit deed ik met een tweelingnaald van 2 mm. Omdat je de dubbele naad aan de goede kant van het pakje wilt, stik je aan de goede kant en kun je tijdens het naaien niet de omgevouwen rand zien. Daarom heb ik eerst alles op de gewenste afstand omgevouwen en gestreken.


Na het stikken knipte ik het teveel aan stof weg. 


En tadaa, daar hangen ze!


Maar zodra de meisjes ze aan mogen dan zullen ze daar wel hun rokjes bij aandoen denk ik. Ik zal er wel achter komen na 5 december ;).

* Naaisel 1, twee balletpakjes van witte tricot *

woensdag 23 november 2016

Susy favorites | De shopper

Begin dit jaar naaide ik een shopper. Ik maakte het aan de hand van de sew along van By Miekk en dat was een goede keus. Het is een eenvoudige tas die heel makkelijk is op te vouwen. Daardoor stop ik hem graag in mijn handtas/ fietstas oid als ik ga wandelen of fietsen. Juist wanneer ik niet van plan ben om te shoppen dan loop ik tegen de beste koopjes aan of vind ik wat kringloopgeluk :). En dan is het wel zo handig dat het mee naar huis kan.

De shopper is mooi groot en stevig genoeg om hem gevuld te gebruiken. Ook de maat van de hengsels vind ik heel prettig.



















































































Dat de tas zo makkelijk is op te vouwen vind ik echt een pluspunt. En natuurlijk doet het leuke stofje ook wat ;). Ik ben van plan er nog een aantal bij te maken. Daarvoor wil ik oude dekbedovertrekken gebruiken. Dan kan ik mijn meisjes gewoon een disney-prinsessen-tas meegeven als ze eens een extra tas nodig hebben. (En dan hou ik dit feestelijke exemplaar voor mijzelf)

Mocht je zelf ook een shopper willen naaien, dan raad ik deze zeker aan! Klik hier om gelijk aan de slag te gaan.

vrijdag 18 november 2016

De uitdaging, tien serieuse naaisels voor het nieuwe jaar!

Terwijl ik weer van de griep bekomen ben draaien mijn gedachten op volle toeren. Er is zoveel leuks te naaien, maar waar begin ik mee en wat ga ik allemaal in een tutorial 'vangen'.

En toen kwam ik langs de blog van mamarieke. Waar ik las van een leuke uitdaging die meteen begon te kriebelen. Het lijkt me voor mij nogal onhaalbaar -ik weet het, dat is het slechtste uitgangspunt als ik een doel wil behalen- maar misschien is dat juist waarom ik het ga proberen. Alles wat ik af krijg is mooi meegenomen en het zou helemaal leuk zijn als het toch nog lukt. Het patroonpapier heb ik al uit de kast getrokken en een aantal ongewassen lapjes hebben nu eindelijk de wasmachine vanbinnen gezien, zodat ze straks gebruikt kunnen worden. Zodra er iets presenteerbaars onder mijn naaimachine vandaan rolt laat ik het hier weten.. 












woensdag 16 november 2016

Susy favorites | Haarband

Mijn haartype kun je het best omschrijven als stro. Met vochtig weer wil het nog wat halfslachtige pogingen tot krullen ondernemen en tegen de winter, als ik in de rui raak en het doucheputje telkens vol is van al mijn haaruitval, groeit er aan de voorkant steevast een rij met 'jong haar' over mijn voorhoofd. Te kort voor een hippe pony. Te aanwezig om te kunnen negeren. Typisch haar voor een leuke haarband zou je zeggen. Ik ook. Maar helaas blijven haarbanden om mijn hoofd niet zitten.

De oldschool diadeems, van het soort dat je hoofd achter je oren samenknijpt, verdraag ik per definitie niet. Maar alle andere soort elastieken/banden/lint- of sjaal-achtige haarbanden hebben dus de neiging om vanuit mijn nek recht omhoog te glijden en zo zichzelf los te maken uit mijn haar. Helaas.


Tot ik voor de zomer per ongeluk een heel geslaagd probeersel naaide. Een haarband van gerecyclede spijkerstof (i love spijkerbroeken recyclen). Gewoon met een stukje witte elastiek er tussen. That's all. Is het de maat? Is het de stugge stof? Geen idee, ik noem het stom geluk. Elke haarband die ik -voor mijn plezier- vaker dan één keer zou dragen zou een plekje bij Susy favorites moeten krijgen. Maar deze,  welke gelijk de enige kanshebber in zijn categorie is, heeft zijn plaats meer dan verdiend.


























Er staan nog wat verschillende haarbanden op de planning. Jongste dochter is namelijk gek op haarbanden en is gezegend met een echt haarbanden hoofdje (wat heel goed uitkwam sinds we haar zelfgeknipte pony moesten laten bijgroeien). Van de haarbanden die ik binnenkort ga naaien komen de tutorials op mijn blog!